In het nieuws

EPE - De ruim zevenduizend protocollen die Durk Snieder opnieuw doorneemt, zijn geen originele akten, maar afschriften ervan. De uittreksels vermelden de belangrijkste gegevens uit de originelen en zijn tussen 1675 en 1811 door protocolhouders van het schoutampt Epe handgeschreven opgenomen in een lijvig boek. Er zijn 26 van zulke boeken.
De oudste geprotocolleerde akte gaat nog verder terug, tot 1518. "Die hebben kinderen en kleinkinderen dus altijd thuis bewaard tot ze er in 1675 mee naar de protocolhouder gingen om te laten vastleggen", vermoedt Snieder. De protocollen beschrijven de afspraken die partijen met elkaar waren overeengekomen bij zaken als koop danwel verkoop van (meestal) onroerend goed, het verstrekken van leningen (hypotheek, onderpand, borgstelling), testamenten en boedelscheidingen, verpachtingen, de lasten of rechten die op goederen rustten.
Snieder vond in de protocollen de namen van naar schatting tienduizend personen, veelal inwoners van het schoutampt Epe; ook hun onderlinge familieverbanden worden vaak beschreven. Verder trof hij er de namen in van boerderijen, landbouwpercelen en andere terreinen, en hun ligging; landbouw- en houtgewassen die geteeld worden; diersoorten (en hun aantallen) die werden gehouden; producten die werden vervaardigd. Na eerste lezing van alle protocollen maakte Snieder al een index, die het andere onderzoekers razend gemakkelijk maakt via zoekwoorden bij de relevante akten te komen. Nu hij voor de tweede maal alle 26 boeken doorvorst, maakt hij een gedetailleerder index (een korte inhoudsopgave per akte) brengt verbeteringen aan, haalt fouten eruit "en ik meld nu ook leuke aanknopingspunten."
Samen met Evert de Jonge, voorzitter Ampt Epe, gaat Snieder nog een handleiding schrijven om anderen eenvoudig de weg te wijzen naar en in de protocolteksten.