Toen ik eens als jongen van de lagere school op zondag naar een voetbalwedstrijd van ons eerste elftal ging kijken, hoorde ik voor het eerst iemand iets zeggen over het Voassens kwatiertje. De betekenis van deze gevleugelde uitspraak werd mij al snel duidelijk gemaakt. In het laatste kwartier van de wedstrijd kwamen er vaak geheimzinnige krachten bij de spelers naar boven, zodat een eventuele achterstand of gelijke stand kon worden omgezet in een gelijkspel of overwinning. Maar misschien was het ook wel geen magie, maar gewoon de wilskracht van de spelers om in die laatste vijftien minuten met z’n allen te gaan voor een beter resultaat.

Jaren later werd mij nog een andere betekenis van het Voassens kwatiertje duidelijk. Vergaderingen en bijeenkomsten begonnen om verschillende redenen vaak wat later dan was afgesproken en niet zelden werd dan door de voorzitter gezegd dat het bekende Voassense kwatiertje ten einde was en dat er nu echt werd begonnen.


In het Veluwsch Nieuws van zaterdag 15 maart 1947 kwam ik het volgende artikeltje tegen. De schrijver ervan heeft over dit Vaassens kwartiertje een wel heel duidelijke mening.

 

Aanvang …. precies

Uit Vaassen ontvingen wij onderstaande klacht over het veel te laat beginnen van uitvoeringen, vergaderingen e.d. Er wordt hier dus over een toestand in Vaassen gesproken, maar wij meenen, dat dit in de meeste plaatsen niet veel anders zal zijn.

Het komt den laatsten tijd herhaaldelijk voor, dat vereenigingen, die vergaderingen of uitvoeringen houden, het in de advertentie of convocatie vermelde aanvangsuur schromelijk overschrijden.

Werd er nogal eens gesproken van het Vaassensche kwartiertje, thans zijn we reeds gevorderd tot een half uur. Dat iets dergelijks wel eens kan voorkomen om begrijpelijke redenen, leert de praktijk, doch zeer zelden. Het euvel is echter reeds zoover gevorderd, dat bij een veel te laten aanvang het onbeleefde en ongemanierde niet eens meer als zoodanig wordt aangevoeld.

Aan den op tijd aanwezigen wordt geen excuus gevraagd, noch geeft men zich de moeite een reden tot excuus te vermelden. Het wordt de hoogste tijd, dat alle vereenigingen zich houden aan het vermelde aanvangsuur, waar zoo komisch het woordje “precies” bij prijkt.

Men store zich niet aan laatkomers, laat die rustig achter in de zaal wachten, totdat ze zich zonder het programma te storen, naar hun plaatsen kunnen begeven. In de steden laat men deze laatkomers buiten de zaal wachten.

Indien allen zich hieraan houden, zal dit misbruik spoedig tot het verleden behoren.

 

Frans Schumacher